Przedmiotem ochrony przyrody są jej zasoby twory i składniki :

- dziko występujące rośliny, zwierzęta i grzyby – zwłaszcza objęte ochroną gatunkową
- zwierzęta prowadzące wędrowny tryb życia
- siedliska przyrodnicze
- siedliska zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin, zwierząt i      grzybów
- twory przyrody ożywionej i nieożywionej oraz kopalne szczątki roślin i zwierząt
- krajobraz
- zieleń w miastach i wsiach
- zadrzewienia

Ochrona przyrody w rozumieniu ustawy polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu wymienionych zasobów, tworów i składników przyrody.

Cele ochrony przyrody to utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów, zachowanie różnorodności biologicznej, zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów wraz z siedliskami a także kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody.

Ustawa o ochronie przyrody wyróżnia następujące formy ochrony przyrody : parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo – krajobrazowe, ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.

 Na terenach zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe znajdują zastosowanie wszystkie z wymienionych form ochrony przyrody z wyjątkiem parków narodowych.