Historia lasów Nadleśnictwa Jabłonna wpisana jest w historię tego regionu. Tutejsze lasy to pozostałość dawnej Puszczy Mazowieckiej porastającej te tereny do XII wieku. W miarę zwiększania się zaludnienia powierzchnia ich ulegała zmniejszeniu na rzecz pól, łąk i obszarów zabudowanych. Od czasów powstania towarowej gospodarki leśnej (przełom XV     i XVI wieku) rozpoczyna się eksploatacja lasów połączona z handlem drewnem. Dodatkowo intensywnej eksploatacji tych terenów sprzyja położenie wzdłuż rzek spławianych - Wisła, Narew i Bug. Od XIX wieku na terenach obecnego nadleśnictwa postępuje uprzemysłowienie, rozwój komunikacji oraz dalszy wzrost eksportu drewna, co w efekcie doprowadza do obniżenia lesistości tego terenu do ok. 20%. Sprzyja temu także uwłaszczenie chłopów i przejęcie przez nich znacznych terenów leśnych, które z czasem wylesiano i zamieniano na pastwiska i pola uprawne.

Obszary obejmujące kompleksy leśne obecnego Obrębu Pomiechówek należały w okresie zaborów do wysokich rangą urzędników carskich i wojskowych z Twierdzy Modlin - były to majoraty. Majoratem o nazwie „Dar Cara" był również majątek Willa Góra położony w pobliżu Nowego Dworu Mazowieckiego. W okolicach Pomiechówka do dziś żyją potomkowie osadników rosyjskich. Tam też znajduje się postawiona przez nich cerkiew prawosławna.

W okresie I wojny światowej lasy w okolicach Warszawy ulegają dalszej dewastacji. Szkody wojenne połączone z gradacjami szkodliwych owadów doprowadziły do dalszego spadku lesistości do poziomu kilkunastu procent. Okres międzywojenny to czas postępowych ustaw leśnych, które przyczyniły się do:

             - zwiększenia lesistości,

             - wzrostu udziału powierzchni lasów państwowych,

  - objęcie pracami urządzeniowymi całej powierzchni lasów państwowych i ok. 60% lasów 

    prywatnych,

 - wzrostu produkcyjności lasów,

 - likwidacji służebności serwitutowej.

Okres II wojny światowej to dalsza dewastacja lasów związana z rabunkową gospodarką powodowaną działaniami wojennymi. Uszkodzenia drzewostanów w postaci postrzelanych drzew (Leśnictwa: Białobrzegi, Bagno i Bukowiec ( Kąty Węgierskie )), widoczne są do dnia dzisiejszego. Działania wojenne na tym obszarze nie ograniczyły się tylko do kampanii wrześniowej. Podobnie jak w Warszawie w czasie powstania warszawskiego, na terenie Legionowa i Chotomowa toczyły się walki z okupantem hitlerowskim. W tym czasie, na trasie kolejowej między Chotomowem a Warszawą, jeździł pociąg pancerny, który ostrzeliwał walczące oddziały powstańcze. W celu stłumienia powstania na terenie Legionowa, Niemcy ściągnęli z okolic Radzymina ok. 20 czołgów i wozów pancernych. Od 28 października 1944 r. do 17 stycznia 1945 r., między Chotomowem a Legionowem aż do samej Wisły przebiegała linia frontu. Cały ten obszar był pod intensywnym ostrzałem artyleryjskim - który miał decydujący wpływ na rosnące tu drzewostany. Z tego też okresu pochodzi duża ilość różnego rodzaju niewypałów znajdujących się w ziemi oraz postrzelanych drzewostanów.

Po wyzwoleniu w wyniku realizacji aktów prawnych dotyczących nacjonalizacji gospodarki narodowej i reformy rolnej większość powierzchni leśnej na tym terenie przeszła w ręce państwa. W okresie tym rozpoczęła się organizacja przedsiębiorstw lasów państwowych. Powstała wówczas Dyrekcja Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych z siedzibą w Łodzi, jak również Nadleśnictwa: Jabłonna z siedzibą w Jabłonnie i Pomiechówek z siedzibą w Pomiechówku. Do roku 1952 nadleśnictwa te podlegały bezpośrednio OZLP w Siedlcach a w latach 1952 - 1956 Rejonowi Lasów Państwowych w Celestynowie. Po roku 1956 lasy administrowane przez oba nadleśnictwa przeszły pod jurysdykcję OZLP w Siedlcach. W roku 1957 w obu nadleśnictwach przeprowadzono definitywne urządzanie lasu.

W 1972 roku lasy obu nadleśnictw weszły w skład utworzonego Zarządzeniem Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych, Warszawskiego Zespołu Leśnego (WZL). Nadrzędnym celem utworzenia takiej jednostki było wyodrębnienie i zachowanie wokół Warszawy strefy leśnej ze szczególnym uwzględnieniem ochrony środowiska naturalnego i potrzeb ludności w zakresie turystyki i wypoczynku. Lasy WZL-u podlegały Okręgowemu Zarządowi Lasów Państwowych w Łodzi. W roku 1984 doszło do likwidacji WZL-u, jednocześnie reaktywowano Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Warszawie a   Obręby leśne Jabłonna i Pomiechówek, wchodzące obecnie w skład Nadleśnictwa Jabłonna, weszły w skład nowo utworzonego Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Warszawie.  (Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 30.12.1983 r. ). Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Warszawie tworzyło 10 nadleśnictw o powierzchni ok. 100 tys. ha, Zespół Składnic i Ośrodek Transportu Leśnego w Siedlcach. W 1992 r. Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych przekształcono w Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych, która w 1994 r. została powiększona o 4 nadleśnictwa.